Collega van me was met zijn 3D printer aan het spelen en vroeg aan me of ik nog wat kon verzinnen.
Deze mistte ik nog in mijn collectie
De Archer is de Britse variant van hetzelfde concept dat de Duitsers en de Russen al eerder uitvoerden.
Je neemt een tank die nog prima werkt en betrouwbaar is, maar die niet meer echt mee kan komen op het moderne slagveld.
Je haalt de koepel en de rest van de bovenkant er vanaf, zet er een flink anti-tank kanon op, en wat pantserplaten er omheen.
Voila, een self-propelled tankjager.
Zo maakten de Duitsers al van de Pz.38(t) de Marder serie, en de Russen maakten van de T-70 de SU-76.
De Britten deden dit dus met de Valentine en plakten er een 17-ponder op om de Archer te maken.
Het meest opvallende verschil tussen de Archer en vergelijkbare voertuigen is dat het kanon de andere (verkeerde?) kant op wijst.
Dit is de voorkant.
(de klep in het midden is voor het zicht van de bestuurder, de 2 bulten er boven zijn zijn periscopen)
Dit is de achterkant.
Dit maakt hem practisch onmogelijk om te gebruiken in een aanvallende rol, maar voor een verdedigende ambush jager is het helemaal niet zo'n raar idee.
Omdat het kanon niet over de chauffeur heen hoeft kan het geheel lekker laag blijven.
Je rijdt het voertuig voorzichtig achteruit in je ambush positie, er voor zorgend dat je mooi gecamoufleerd blijft.
Als de vijand op komt dagen vuur je je salvo af en als ze serieus beginnen terug te schieten sta je al de goede kant op om je snel uit de voeten te maken.
(De 2 vierkante uitstulpingen aan het eind van het motordek zijn rookgeneratoren, wat de hele "shoot n scoot" ontwerpfilosofie nog verder benadrukt)
Het grootste probleem van de Archer is dat ie gewoon wat aan de late kant was.
Productie begon in April '44, maar hij kwam pas opdagen bij front eenheden in Oktober.
Echt serieuze aantallen waren ook te laat voor het Ardennen Offensief en daarna waren er gewoon geen Duitse tank-aanvallen meer waar hij voor ontworpen was.
Komt dan nog bij dat er al betere alternatieven in het veld waren als de M10 met 17-ponder en de Firefly, die met hetzelfde kanon veel meer geschikt waren voor aanvallende operaties.
Een verbetering ten opzichte van het versjouwen van je 17-ponder met een truck, maar niet meer.
Als de Archer in serieuze aantallen aanwezig was geweest in Afrika, of tijdens de gevechten in de Bocage van Normandië, had hij zeker indruk gemaakt. Nu is hij echter niet meer dan een onbekende voetnoot van de WO2 tanks.
De meest herhaalde mythe van de Archer is dat de bestuurder moet uitstappen om het kanon af te vuren om te voorkomen dat zijn hoofd word geplet door de terugslag van het kanon.
Dit is echter niet waar.
De bestuurder zit inderdaad in een rechte lijn achter (voor?) het kanon, maar de terugslagbescherming laat genoeg ruimte voor hem om te blijven zitten.
Neemt niet weg dat het een zenuwachtige ervaring moet zijn geweest om 3 ton metaal richting je hoofd te zien vliegen, dus ik kan me voorstellen dat de bestuurders liever uitstapten als er geschoten ging worden.
Zeker in deze laatste fase van de oorlog was het meestal niet meer essentieel dat de bestuurder klaar zat om snel te vluchten, dus je ziet hoe die mythe kan ontstaan.
Ze hebben de markeringen van de anti-tank unit van de Guards Divisie.
Niet historisch correct, want die hadden voor zover ik weet nooit Archers, maar zo passen ze bij de rest van mijn leger.
Ze passen niet officieel in mijn Market Garden of Normandie legers, maar als ik ze toch wil gebruiken neem ik ze wel als 'count as' M10c's.